Choroba bostońska – objawy, leczenie, przebieg choroby

Epidemie chorobowe w dzisiejszych czasach nie są już zjawiskiem tak powszechnym jak były kilkadziesiąt lat temu. Wtedy też jedną z najgłośniejszych epidemii jakie miały miejsce była epidemia cholery, która swoim działaniem odebrała życie wielu niewinnym ludziom. Za sprawą regularnie unowocześnianej medycyny udało się praktycznie całkowicie wyeliminować zachorowania na epidemiologiczne choroby. Istnieje kilka chorób występujących w społeczeństwie powszechnie, a zachorowanie nikogo nie dziwi, gdyż jest całkowicie normalne. Przyjęło się nawet, że każdy człowiek w swoim życiu powinien przejść zmagania z tymi powszechnymi chorobami. Należą do nich ospa, różyczka i świnka. Najczęściej i najłatwiej rozpoznawalną bez wątpienia jest ospa, która to objawia się silnie swędzącymi krostami pojawiającymi się na całym ciele. Szczególnie uciążliwe sa oczywiście te powstałe na zgięciach rąk, nóg i pod pachami, gdyż każde zgięcie ręki lub nogi powoduje podrażnienie, swędzenie, a nawet ból. Tego typu powszechne choroby są na tyle często występującymi, lecz nie zagrażającymi życiu przypadkami zachorowań, że nie wywołują paniki, a ich objawy przechodzą zazwyczaj w przeciągu kilku do kilkunastu dni. Choroba bostońska również została przyjęta jako choroba powszechna. Wszystkie wyżej wymienione problemy zdrowotne objawiają się głównie u dzieci w różnym wieku. Zachorowania wśród dorosłych oczywiście również mają miejsce, jednakże są zdecydowanie rzadkością.

Choroba bostońska – specyfika

Wśród wielu chorób z jakimi zmaga się dzisiejsze społeczeństwo na szczęście nie ma tych, które w dawnych czasach opanowały ludzkość i w wyniku wystąpienia epidemii zabrały wiele żyć. Chorobą która jest popularna szczególnie wśród dzieci jest choroba bostońska. Mylona jest bardzo często z ospą wietrzną, ponieważ w obu przypadkach objawem przodującym jest charakterystyczna wysypka. W obu przypadkach pęcherze powstałe chorobowo są bardzo podobne. Nierzadko wypełnione są specyficzną wydzieliną. Różnica w przypadku choroby bostońskiej jest taka, że chorobowe zmiany pojawiają się tylko na dłoniach, stopach oraz w jamie ustnej. W przypadku ospy wietrznej mamy natomiast do czynienia z wysypką obejmującą całe ciało. Dodatkowe objawy charakterystyczne dla choroby bostońskiej obejmują gorączkę, ból głowy, wysypkę, a nie rzadko również biegunkę, wymioty i ból brzucha.

Objawy choroby bostońskiej

Pierwsze symptomy jakie możemy zaobserwować mając do czynienia z chorobą bostońską to przewlekłe zmęczenie i ogólne uczucie wycieńczenia, ból gardła, problemy żołądkowo – jelitowe, niechęć do jedzenia i temperatura utrzymująca się na poziomie 38-39 stopni Celsjusza. Po wystąpieniu wymienionych objawów następuje pojawienie się wielu grudek często wypełnionych ropną wydzieliną. Plamki i grudki określane są mianem łososiowych, gdyż mają takową barwę. Grudki w odróżnieniu do tych pojawiających się podczas ospy wietrznej nie są zmianami swędzącymi. Najczęściej pojawiają się na trzeci dzień wystąpienia gorączki i po upływie około 7 dni samoistnie zanikają. Z racji tego, iż zmiany poza nieestetycznym wyglądem nie są uciążliwe, nie wymagają leczenie. Najlepsze leczenie jakie w przypadku zachorowania na bostonkę może być zastosowane, to przyjmowanie leków przeciwgorączkowych. Pomimo, iż choroba bostońska nie jest przypisana do wieku, najczęstsze przypadki zachorowań obserwowane są u dzieci w wieku do 10-ciu lat. Tak samo jak w przypadku ospy łagodniejszy przebieg choroby bostońskiej obserwuje się u dzieci niż u dorosłych.

Leczenie choroby bostońskiej

Jak zostało wyżej wspomniane, choroba bostońska nie wymaga specjalnego leczenie, gdyż jej przebieg jest z reguły łagodny. W celu przyspieszenia gojenia powstałych grudek możemy zastosować postępowanie przypominające to praktykowane przy ospie wietrznej. Grudki powinno się odkażać systematycznie maścią antybiotykową lub środkami antyseptycznymi. Polecany do stosowania jest również fiolet gencjanowy, który idealnie sprawdza się w roli osuszacza. Na podwyższoną temperaturę ciała poleca się stosowanie odpowiedniej do wieku dawki paracetamolu, który w krótkim czasie powinien zbić gorączkę i przynieść ulgę w chorobie. Dodatkowo, paracetamol wykazując działanie przeciwbólowe idealnie sprawdzi się jako środek przynoszący ulgę w przypadku zmian powstałych w jamie ustnej. Zmiany te mogą powodować problemy z przełykaniem, dlatego też zaleca się podawanie paracetamolu w syropie lub kroplach. Tabletki mogły by dodatkowo i niepotrzebnie podrażnić gardło. Ulgę może przynieść także popijanie lekko schodzonych napoi. Dopiero w skrajnie ciężkich przypadkach zachorowania należy udać się do lekarza rodzinnego, który przepisze odpowiednie leki. Najczęściej będą to maści zawierające w swoim składzie odpowiednie antybiotyki, które przyspieszą gojenie zmian chorobowych. Pomimo wielu podobieństw jakie łączą chorobę bostońską i ospę wietrzną istnieje bardzo ważna różnica o której nie należy zapominać. Choroba bostońska nie jest chorobą, która może wystąpić tylko raz. Wirus nie ma właściwości uodparniających i nie powinno dziwić kilkukrotne zachorowanie na tę chorobę. Jest to istotna różnica oddzielająca chorobę bostońską od ospy wietrznej. Na ospę wietrzną choruje się raz. Przebyta choroba nie odnawia się, a przebywając w kontakcie z chorym nie ma prawdopodobieństwa zarażenia się.

 

Może ci się spodobać również
Zostaw odpowiedź