Dopalacze zyskują coraz większą popularność w młodzieżowym środowisku. Od jakiegoś czasu stały się zamiennikiem narkotyków. Można spotkać sklepy, w których można kupić je legalnie, w celach kolekcjonerskich. Młodzież nie zdaje sobie jednak sprawy z negatywnych skutków, jakie może wywołać zażywanie dopalaczy i bez zastanowienia wprowadzają substancje do organizmu. W związku z tym kupują nieznane substancje w sklepach i zażywają dla rozluźnienia, dla zabawy, po ty, by popisać się przed znajomymi. Najczęściej można spotkać osoby odurzone dopalaczami w klubach, na dyskotekach. Jednym z najbardziej popularnych wśród młodych ludzi dopalaczem jest mefedron.
Mefedron – czym jest?
Pełna nazwa mefedronu to (RS)-1-(4-metylofenylo)-2-metyloaminopropan-1-on lub 4-metylometkatynon, 4-MMC, M-CAT. W młodzieżowym środowisku często spotyka się takie określenia jak: mef, mefka, mefcia, mefacja. Dopalacz jest odczynnikiem chemicznym, którego używa się w badaniach laboratoryjnych, technicznych, a także botanicznych. Należy on do organicznych związków chemicznych, jest pochodną katynonu. Niezanieczyszczona substancja nie posiada barwy ani zapachu. Na polskim rynku można go dostać w postaci:
- Kryształków
- Proszku do wdychania
- Tabletek
- Kapsułek ( zazwyczaj jako chlorowodorek bądź siarczan aminy)
- Soli do kąpieli
Do obiegu wprowadziła go firma Neorganics, pochodząca z Izraela, gdzie swoją drogą substancja uchodzi za nielegalną. Jest zabroniona również w takich krajach jak: Szwecja, Norwegia, Dania. Również Polska zdelegalizowała mefedron w 2010 roku.
Mefedron – działanie
Mefedron zyskał swoją popularność dzięki narkotyzującym właściwościom. Choć substancja nie została jeszcze poddana specjalistycznym badaniom stwierdza się silne działanie pobudzające i euforyzujące mefedronu. Zażycie dopalacza sprawia, że stajemy się otwarci na kontakty z ludźmi, mamy mnóstwo pomysłów, wzrastają nasze możliwości koncentracyjne a dodatkowo silnie pobudzeni seksualnie. Do fizycznych oznak zażycia mefedronu zalicza się między innymi: widoczne rozszerzenie źrenic, pojawienie się rumieńców na twarzy, występowanie gęsiej skórki, nadmierne pocenie się, zmianę temperatury ciała, zmiany ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia pracy serca, problemy z pamięcią krótkotrwałą, szczękościsk, drżenie rąk, śnienie na jawie oraz realistyczne sny. Dodatkowo możemy mieć do czynienia przejściową utratą pamięci, silnymi krawawieniami z nosa, nudnościami, wymiotami, wysypką, nadpobudliwością, uczuciem niepokoju oraz licznymi urojeniami. Oprócz tego przez kilka dni po zażyciu substancji w moczu utrzymuje się jej charakterystyczny i dość nieprzyjemny zapach. Skutki przyjęcia mefedronu często porównuje się do objawów, jakie wywołuje zażycie amfetaminy lub extazy, przy czym mefedron działa znacznie krócej. Czas działania dopalacza trwa mniej więcej tyle, co przy przyjęciu kokainy. Substancję przyjmuje się zazwyczaj doustnie bądź donosowo. Rzadziej spotyka się przyjmowanie mefedronu drogą dożylną. Osoby narkotyzujące się dopalaczem zauważają, że podczas przyjęcia mefedronu przez wciągnięcie występować może silny ból nosa.
Stan euforii po zażyciu dopalacza nie trwa jednak długo. Tak zwane „zejście” po zażyciu mefedronu może objawiać się stanami depresyjnymi, dziurami w pamięci i „sieczką w głowie”. Organizm potrzebuje jak najszybciej przyjęcia kolejnej dawki dopalacza, by uwolnić się od objawów odstawienia. Warto jednak wiedzieć, że przyjmowanie kolejnych dawek silnie uzależnia. Możemy mieć do czynienia z silnymi objawami psychozy, stanami depresyjnymi czy lękowymi.
Ze względu na to, że do dnia dzisiejszego nie przeprowadzono specjalistycznych badań toksykologicznych, niektóre skutki jego działania można jedynie przewidywać. W większości wiedza, którą posiadamy na temat działania dopalacza opiera się na wspomnieniach osób, które zażywały substancję oraz opisów lekarzy, którzy ratowali życie ludzi, którzy mefedron przedawkowali. Europejskie Obserwatorium narkotyków jest dopiero w fazie analizy zagrożeń związanych z częstym przyjmowaniem mefedronu, dlatego nie jesteśmy jeszcze faktycznie stwierdzić, jak bardzo rozległe zmiany powstają w organizmie po zażyciu mefedronu. Wiadomo jednak, że substancja działa na nasz mózg bardzo neurotoksycznie. Chociaż jest nielegalny w większości europejskich krajów, lekarze stwierdzają coraz więcej przypadków śmierci po zażyciu mefedronu. W większości przypadków śmierć powoduj wylew krwi do mózgu, co wiąże się bezpośrednio z podwyższeniem ciśnienia tętniczego krwi.
Mefedron – negatywne skutki uzależnienia
Mefedron charakteryzuje się silnym działaniem uzależniającym psychicznie. Osoba uzależniona opętana jest obsesyjną chęcią zdobycia kolejnej dawki substancji i zażycia jej. Psychiczne uzależnienie sprawia, że trudno jest powrócić do normalnego życia i odstawić środek. W związku z tym do ośrodków leczenia uzależnień trafia coraz więcej osób, które przejawiają zarówno psychiczne jak i fizyczne oznaki uzależnienia od mefedronu, które tak naprawdę nie różnią się prawie niczym od objawów uzależnienia od tak zwanych „twardych” narkotyków.
Chociaż substancja jest nielegalna w Polsce, a na stronach sklepów internetowych widnieje informacja, że mefedron wykorzystywać można jedynie do celów naukowych, młodzi ludzie wydaje się niezbyt mocno się tym przejmują. Z kolei na rynku pojawia się coraz więcej dopalaczy o działaniu podobnym do mefedronu, na przykład substancji z grupy ketonów, których działania nie można do końca przewidzieć.